Zo, wat een schitterend boek! Het eerste prentenboek van zanger Gerson Main (die we kunnen kennen van geweldige songs als Met mijn ogen dicht of Eiland) en tekenaar Hedy Tjin is van een frisheid waar je welkomsttapijtjes voor moet uitrollen. Main schrijft over een opa die er binnenkort niet meer zal zijn. Maar voor het hoofdpersonage van dit prentenboek is dat niet iets om ook werkelijk onder ogen te zien. Liever denkt ze aan wat hij allemaal óók is, behalve opa: een sultan, een kapitein, een ruimtevaarder. Onder de speelse tekst kruipt langzaam het besef van die stomme werkelijkheid, maar ook in troost kan fantasie goed voorzien, check de prachtige laatste pagina maar.

Hedy Tjin is formidabel in dit boek. Van landschappen tot aan close-ups van opa, van stokstaartjes tot aan van emotie getuigende gezichten, ze lijkt álles te kunnen. Dit is dan volgens mij ook absoluut opnieuw een kandidaatboek voor een Zilveren Penseel, maar Tjin heeft geen extern zilver nodig om sowieso al te stralen. In deze fijn uitgegeven titel (ongestreken papier, een mooi mat omslag, stevig design van Roald Triebels ) neemt ze de tekst en windt die zestien keer om haar tekenhanden - hoe opa in een flamingobadje zit, bijvoorbeeld! Of hoe hij tussen de vissen zwemt, en hoe je iets realiseren én laten zien dat je het verhalen-gen van je opa geërfd hebt eruitziet op diezelfde eindpagina die ik al noemde... soeverein.