Maurits de Bruijn stond net nog op de shortlist van de Libris Literatuurprijs 2025 met zijn geweldige roman Man maakt stuk, hij was een van de makers van de podcast En niemand bleef onaangeraakt, maar onlangs verscheen ook nog eens deze essaybundel: Geweten, over Israël en Palestina.
In korte, geschakeerde stukken schrijft De Bruijn daarin over zijn activisme, over Joods zijn en de Israëlische genocide erkennen, erover schrijven, ervan wakker liggen, over zien hoe Palestijnen massaal vermoord worden, over de geschiedenis van een onderdrukking die al decennia plaatsvindt, over de reis die hij onlangs maakte naar Israël en Palestina. Het is een boek dat door zijn persoonlijke benadering én door de heldere geschiedenis- en feitenschetsen grote indruk maakt. De Bruijn is geen soundbite-schetteraar, en juist dat geeft dit boek zoveel waarde.
De Bruijn schrijft zelf: 'Over weten en wat het waard is moest dit boek gaan. En over het punt waarop dat weten onderdeel wordt van ons geweten, invloed uitoefent op ons morele kompas. Hoe verder ik geraak met het schrijven van dit boek, hoe meer ik me realiseer dat weten maar een fractie vormt van het geheel.' Maar dat Maurits vanuit zijn jarenlange betrokkenheid ons allerlei facetten voor-wanhoopt, voor-tobt, voor-stamelt - dat brengt naast het weten zelf ook dénken over dat weten teweeg. Ja, we raken dag aan dag verstomd van de afgrijselijke feiten die we op het nieuws zien, en van het verbijsterende niet-benoemen dat vele leiders doen, maar Geweten geeft ons op z'n minst wat houvast in onze verstomming.